من در این مقاله سعی کردم که کاملترین راهنما به زبان فارسی برای استفاده از کِردیت کارت رو ارائه کنم. در این راستا سعی کردم مطالب رو به زبان ساده و متفاوت از مقاله های ترجمه ای باشد که جای جای اینترنت یافت میشود ارائه دهم. هدف اصلی این مقاله آشنایی دادن تازه مهاجران به کانادا به فواید و ضرورت استفاده از کِردیت کارت هست اما در عین حال در این مقاله مطالب و توضیحات مفید دیگری هم وجود دارد که به جرائت میتوانم بگویم بسیاری از افراد منجمله کانادایی ها هم از آن اطلاع ندارند.
*نکته مهم:اگرچه تلاش شده متن زیر یکی از کامل ترین متن های باشد که به زبان فارسی جهت آگاهی کلی از موضوع مورد بحث پیدا میکنید، همواره در نظر داشته باشید که به دلیل گستردگی مطالب مربوطه، بسیاری از نکات و ریزه کاری های مربوط به مبحث هم درمتن ذکر نشده است. همچنین بسیاری از قوانین و رویه های مربوط به موضوع مورد بحث این مقاله قابل تغییر هستند و ممکن است در زمانی که شما این متن را میخوانید برخی از آنها دچار تغییر نیز شده باشند. در نتیجه، اطلاعات موجود در این وب سایت فقط جنبه معلومات عمومی دارد و شما نمیبایست برای تصمیم گیری به صرف مطالب ذکر شده اینجا اکتفا نمایید. همواره قبل از اخذ هرگونه تصمیمی حتما با مشاور مالی مورد اطمینان خود مشاوره کنید.
مطالعه این مقاله را به همه خوانندگان این سایت توصیه میکنم. حتی اگر فکر میکنید همه چیز را در مورد کِردیت کارت میدانید و بخش ابتدایی مقاله برای شما کسالت بار است ، حتماً تا انتها آنرا بخوانید، زیرا احتمال آن زیاد است که از خواندن برخی از قسمت های این مقاله متعجب شوید. در این مقاله سعی شده علاوه به توضیح مفصل در مورد ماهیت و نحوه استفاده از کِردیت کارت به سوالهایی که احتمالاً در ذهن شما شکل گرفته اما هیچگاه پاسخی برای آن نیافته اید نیز پاسخ داده شود.
سوالهایی نظیرِ
- اگر استفاده از کِردیت کارت خوب و حتی واجب است چرا بانکها و دیگر موسسات صادر کننده کِردیت کارت حتی خواروبار فروشی ها اینقدر اصرار دارند که آنرا به ما بفروشند؟ مگر میشود چیزی که برایشان سود ندارد بفروشند؟
- چرا باید از کِردیت کارت به جای دبیت کارت استفاده کنم حتی وقتی به اندازه کافی پول در حساب بانکی ام موجود است و به پول قرضی احتیاج ندارم؟
- سود کِردیت کارت خیلی بالا است. آیا بهتر نیست به جای استفاده از کِردیت کارت از دیگر انواع کِردیت مثل “خط اعتباری یا line of credit” استفاده کنم؟
- تعداد زیادی کِردیت کارت وجود دارد که هر کدام شرایط خاصی دارد. از کجا بفهمم کدام برای من بهتر است؟ اصلاً Master Card بهتر است یا Visa؟ کارت های پولی بهتر است یا بدون هزینه؟
- من از فلان بانک کِردیت کارت گرفته ام. چرا موقعی که مشکل داشتم و به شعبه رفتم من را به شماره پشت کارت ارجاع میدهند؟ انگار که کارت مال آنها نیست!!
برای پاسخ به سوالات بالا ابتدا بهتر است به تعریف دقیق “کِردیت کارت” و تفاوت آن با “دبیت کارت” بپردازیم:
مطمئناً اکثر ایرانی های تازه مهاجرت کرده با مفهوم کارت های بانکی معمولی یا کارت نقدی (Debit Cards) که در ایران با نام کارت عابر بانک هم شناخته میشود آشنا هستند اما مفهوم دقیق کارت اعتباری یا همان کِردیت کارت (credit card) و اهمیت استفاده از آن در کشوری مثل کانادا چندان برای آنها شناخته شده نیست. استفاده از کارت اعتباری در حدود دهه ۱۹۲۰ در ایالات متحده آمریکا با صدور آن توسط برخی شرکتها مثل کمپانی‌های نفتی و هتل‌ها آغاز شد. در آن زمان کارت اعتباری فقط برای داد و ستد میان دارنده کارت و پذیرنده کاربرد داشت اما کم کم صدور این کارتها و دایره استفاده از آنها گسترش یافت.
در ابتدا، بانکها و شرکتهای بزرگ مالی سعی در تولید و عرضه کارتهای خود داشتند. یکی از این بانکها، بانک آمریکا بود که اقدام به صدور و ارسال انبوه کارتهای اعتباری با عنوان «بانک امریکارد» برای مشتریان کرد که بعدا به نام «ویزا کارت» تغییر یافت. در همان سالها گروه دیگری از بانکها صادرکننده کارت اعتباری گرد هم آمده و مجموعه ای بنام ICA را به عنوان یک سیستم ملی کارتهای اعتباری راه‌اندازی کردند. ICA اکنون با نام Master Card در سراسر جهان شناخته میشود و رقیب نزدیک Visa است. با پیچیده‌تر شدن فرآیندها در صنعت کارت اعتباری، شرکتهای کوچک‌تر از طراحی و اجرای سیستم های مستقل خوداری کردند و ترجیح دادند از خدمات ویزا و مستر استفاده کنند که هم کاهش هزینه‌ها را در پی داشت و هم به سهم خود به توسعه صنعت پرداخت کمک کرد. ویزا و مستر نیز به توسعه مقررات و استاندارد سازی پروسه‌ها پرداختند تا میزان تقلب و سوءاستفاده از کارتها را به حداقل برسانند. آنها همزمان سیستم‌های بین‌المللی جهت تبدیل پول و مبادله اطلاعات را توسعه داده و فرآیند‌های قانونی برای حل مناقشه میان اعضا را تثبیت نمودند. این دو اتحادیه از طریق بانک‌های عضو به صدور کارتهای اعتباری پرداخته و وضع و اصلاح قوانین را بر عهده دارند. هدایت این اتحادیه‌ها (ویزا و مستر) بر عهده هیات مدیره‌ای است که عمدتا نمایندگان بلندپایه بانکها عضو هستند. با گسترده شدن صنعت کارت اعتباری، بانک‌های علاقه‌مند به صدور کارت، به عضویت یکی از این دو اتحادیه در می‌آیند.
بطور خلاصه تفاوت اصلی کارت های بانکی نقدی (Debit Cards) با کِردیت کارت (credit card) در این است که در credit card ، بانکِ صادر کننده، میزان اعتباری برای شما در نظر میگیرد و شما میتوانید تا سقف آن اعتبار خرید کنید بدون آنکه ریالی ( دلاری) در حساب خود پول داشته باشید. در واقع کردیت کارت اصلاً به حساب بانکی شما متصل نیست و تمام مبلغ ذکر شده به عنوان سقف کردیت اعتباری است که بانک برای شما در نظر گرفته است و شما میتوانید در طول ماه از آن استفاده کرده و در انتهای ماه آنرا برگردانید. به شکل خلاصه، مبلغ قابل استفاده در کردیت کارت نوعی وام/قرض است که توسط موسسه صادر کننده به مصرف کننده که من و شما باشیم داده میشود و برای آن بصورت ماهیانه ، به نسبت استفاده از اعتبار، صورتحساب صادر میکند. حال اگر دارنده کردیت کارت مبلغ صورتحساب را به موقع و طبق قرارداد پرداخت کند، لازم نیست هیچ سودی بابت این استفاده پرداخت کند اما اگر نتواند و یا نخواهد کل مبلغ خرج شده را پرداخت کند، به ازای مبلغی که بازپرداخت نکرده باید به بانک صادر کننده سود/بهره بپردازد.
در مقابل، کارتهای بانکی نقدی (Debit Cards) مستقیماً به حساب بانکی شما متصل هستند و حتما باید معادل مبلغی که میخواهید خرید کنید در حساب خود پول داشته باشیدتا بتوانید از آنها استفاده کنید.
نکته دیگری که در رابطه با تفاوت ها و شباهت های “کردیت کارت” و “دبیت کارت” دانستنش خارج از لطف نیست اینست که 98% کِردیت کارتهای موجود در بازار نهایتاً توسط یکی از سه شرکتِ ویزا (60% بازار)، مستر کارت (30% بازار) و یا آمریکن اکسپرس (8.5% بازار) اداره میشوند و در نتیجه شما از هر جایی که کِردیت کارت بگیرید احتمالاً لوگوی یکی از این سه شرکت را روی آن مشاهده میکنید. در عین حال اما debit card های صادره توسط بانکها ، به خصوص در سالهای اخیر، با اینکه اساساً کِردیت کارت نیستند، همچنان ممکن است لوگوی یکی از این سه شرکت را روی خود داشته باشند. در واقع بعضی مواقع این کارتها ( دبیت کارت و کِردیت کارت یک بانک ) ایقدر شبیه هم هستند که ممکن است شما را گیج کنند که کدام کدام است! دلیل این امر اینست که سالها پیش زندگی افراد بیشتر محدود به محدوده جغرافیایی کوچکی بود و بانکها از دبیت کارت تنها برای شناسایی مشتریان خود و اتصال آن به حساب بانکی شان استفاده میکردند و در نتیجه برای پوشش نیازهای مشتریانشان فقط لازم بود در کل شهر یا کشور شبکه مناسبی از شعب و دستگاههای خودپرداز تدارک ببیند. در آن زمان استفاده از دبیت کارت یک بانک برای گرفتن پول از مثلاً دستگاه خودپرداز بانک دیگر امکان پذیر نبود.
به مرور زمان و با افزایش تعداد بانکها و جمعیت کشورها و همچنین مسافرت افراد به گوشه گوشه دنیا، استاندارد مورد مطالبه مشریان از ارائه خدمات هم بالا رفت. آنها انتظار داشتند که هر زمان و هر جا که خواستند بتوانند از پول خود استفاده کنند و در نتیجه دیگر این امکان وجود نداشت -یا بصرفه نبود- که یک بانک به تنهایی با شعب خود جوابگوی نیازهای مشتریانش باشد و لزوم همکاری بین بانکها برای راضی نگه داشتن مشتریان بیش از پیش حس میشد.
در نتیجه بانکها به جای سرمایه گذاری مستقل هنگفت و تشکیل شبکه جهانی تراکنش بانکی و ماشین های خودپرداز ATM در این شهر و آن شهر ، ترجیح دادند از شبکه موجود و تعمیم یافته شرکتهایی نظیر Visa یا Master Card استفاده کنند که سالهاست در کل جهان گسترش یافته است. به همین دلیل بسیاری از بانکها کارتهای debit ی هم که صادر میکنند متصل به شبکه این شرکتهاست و در نتیجه دارای لوگوی Master Card یا Visa میباشد. همین متصل بودن کارت به شبکه های مسترکارت یا ویزا این اجازه را به شما میدهد که اگر دسترسی به دستگاه خود پرداز بانک خود نداشتید به راحتی در جای دیگری از دنیا و از دستگاه بانک ثالث پول برداشت کنید. ماهیت این کارت های نقدی -علیرغم لوگوی روی آنها- اما همچنان همان “دبیت کارت” یا “کارت نقدی” است نه کردیت کارت. اگر در تشخیص “کِردیت کارت” از “دبیت کارت” دچار مشکل شُدید، دوباره به دقت به کارت نگاه کنید. معمولا در گوشه ای از دبیت کارت لفظ debit رو مشاهده خواهید کرد. به دو عکس زیر که متعلق به کارت های بانک مونترال است نگاه کنید. در گوشه بالای سمت راست دبیت کارت لفظ debit نوشته شده است.
نکته: در مورد دبیت کارت های کانادایی لفظ ” Interac ” هم عموماً مشاهده میشود. Interac شبکه ای است که عموم دستگاه های پرداخت POS موجود در مغازه ها و یا دستگاههای خودپرداز در کانادا به آن متصل هستند. البته این دستگاهها هم زمان میتوانند به سیستم ویزا و مستر هم متصل باشند.
برای یافتن اینکه خرج کردن از کِردیت کارت -در مقابل دبیت کارت- کی و کجا به صرفه است و اساساً چرا باید انجام دهیم باید اول تعریف دقیقی از کِردیت کارت و نحوه کارکرد آن ارائه کنیم.
کِردیت کارت (credit card) چیست؟
کِردیت کارت (credit card) به یک نوع کارت اعتباری گفته میشود که با استفاده از آن میتوانید تا سقف معینی که از سوی بانک (یا موسسه صادر کننده کارت) تعیین میشود، خرید داشته باشید. برخلاف کارت دبیت ( debit card ) که مسقیم به حساب بانکی شما متصل است و مبلغ موجود در آن متعلق به شماست، مبلغ یا موجودی کِردیت کارت متعلق به شما نیست بلکه قرضی است که بانک صادر کننده با توجه به شناختی که از خوش حسابی و توان و درآمد شما دارد به شما اعطا کرده است. به عبارت دیگر پول موجود در کردیت کارت پول بانک است و در نتیجه میتوان این نوع کارتها را نوعی وام دانست که دارای یک سقف محدود هستند و زمان مشخصی برای بازپرداخت دارند. تفاوت آنها با وام معمولی اینست که شما وام معمولی را از بانک به صورت نقدی دریافت میکنید و در نهایت باید آنرا با سودش به بانک برگردانید، در حالی که با استفاده از این نوع کارتها بصورت دوره ای که ماهیانه است ، تا زمانی که قرضتان را تا موعد مُجازی که در قراردادتان ذکر شده بازگردانید، سودی پرداخت نخواهید کرد. در مقابل اگر صورتحساب کِردیت کارت خود را که معمولاً ماهانه صادر میشود را در موعد مُجاز پرداخت نکنید و یا بجای خرید آنلاین یا خرید از مغازه و … پول نقد از کِردیت کارت خود برداشت کنید (برداشت پول نقد از کِردیت کارت اصطلاحاً cash advance نامیده میشود) میبایست سود حاصله را طبق قرارداد کِردیت کارت خود پرداخت کنید. سود کِردیت کارت ها به نسبت دیگر انواع وام بسیار بالاست (اگرچه غالب بانکها کارتهای ویژه ای با سود پایین تر نیز ارائه میکنند که در ادامه مبحث توضیج خواهم داد) اما اگر درست از آن استفاده کنید همانند یک وام بدوم بهره برای شما خواهد بود.
شما وقتی از کِردیت کارت ( credit card ) خود برای خرید های روزمره استفاده میکنید، خرید هر روز به روز بعد اضافه شده و در آخر ماه ( یا هر روزی در ماه که زمان statement / صورتحساب شما هست) یک صورتحساب دریافت میکنید که جمع همه خرج هایی است که در طول ماه داشته اید. در طول ماه با هر خریدی که شما انجام میدهید، از میزان اعتباری که بانک برای شما در نظر گرفته است، کم میشود. به عنوان مثال، اگر اعتبار کارت شما 2000 دلار باشد و طی آن ماه جمعاً 1300 دلار خرید انجام داده باشید، برای خریدهای بعدی تنها 700 دلار خواهید داشت. غالب کِردیت کارت ها یک حداکثر زمان مُجاز از تاریخ صورتحساب برای پرداخت ذکر میکنند ( due date ) که معمولاً 21 روز بعد از تاریخ صدور صورتحساب است. این 21 روز اصطلاحاً Grace Periodیا فُرجه پرداخت نامیده میشود. اگر شما ظرف این حداکثر 21 روز پس از تاریخ صورتحساب کل بالانس خود را (یعنی پولی که طی ماه خرج کرده اید را) پرداخت کنید نیاز نیست هیچ سودی پرداخت کنید اما اگر تمام بالانس صورتحساب خود را پرداخت نکنید، میتوانید قسمتی از این مبلغ پرداخت نشده را به صورتحساب بعدی منتقل کرده اما باید در نظر داشته باشید که بصورت روزانه بهره محاسبه شده و شما باید آنرا پرداخت کنید. به بیان دیگر اگر شما کل بالانس کِردیت کارت خود را در انتهای هر دوره تمام و کمال پرداخت می کنید انگار دارید از یک وام بدون بهره حدوداً 21 تا 51 روزه استفاده میکنید (51 روز فاصله اولین خرید خود در روز اول ماه تا موعد پرداخت صورتحساب و 21 روز فاصله آخرین خرید ماه خود تا موعد پرداخت صورتحساب).
برای تجسم بهتر موضوع، شکل بالا رو مشاهده کنید (چپ به راست). در شکل بالا فرض بر این است که دوره صدور صورتحساب شما دقیقاً با ماه میلادی مطابقت میکند. یعنی دوره شما از اول ماه شروع شده و آخرین روزه ماه صورتحساب آن ماه را دریافت میکنید. طبق شکل بالا، شما از اولِ ژانویه شروع به خرج کردن با کِردیت کارت خود میکنید. تا آخر ژانویه مبلغ کل 824 دلار خرج کرده اید در نتیجه 31 ژانویه صورتحسابی به مبلغ 824 دلار دریافت میکنید. اگر تا قبل از مدت زمانِ مُجازِ پرداختِ صورتحساب (که میتواند هر روزی بین 1 تا 21 فوریه باشد و آخرین روز آن به عنوان due date در صورتحساب ذکر شده) کل مبلغ را پرداخت کنید، هیچ سودی به شرکت کِردیت کارت نخواهید داد و فقط پولی را که در طول ماه خرج کرده اید باز میگردانید.
اگر دقت کرده باشید متوجه میشوید چنانچه مبلغ صورتحساب را در آخرین روزی که مجاز هستید (یعنی 21 فوریه) پرداخت کنید، عملاً آن 10 دلار خَریدِ اولِ ژانویه را 51 روز بعد پرداخت کرده اید و 90 دلار خریدِ آخرِ ژانویه را 21 روز بعد از روز خرید بدون اینکه سودی پرداخت کنید. (اگر هنوز گُنگ هستید یک بار دیگر تصویر بالا را با دقت بررسی کنید). یعنی عملاً از کیسه بانک خرج کرده و بدون سود 21 تا 51 روز بعد آنرا به بانک پس داده اید. این همان وام بدون بهره 21 تا 51 روزه است که بالا توضیح دادم. االبته امان از موقعی که جزئی از این 824 دلار را پرداخت نکنید و به دوره صورتحساب بعدی منتقل کنید. به ازای هر روز که پرداختش نکردید باید سود پرداخت کنید، آن هم سود بسیار بالای کِردیت کارت که در اغلب موارد حدود 20% (سالیانه) میباشد. این یعنی هر ماه حدوداً 1.6 درصد سود روی بالانس پرداخت نشده.
در عین حال فراموش نکنید، در صورتی که مشتری خوش حسابی باشید و قرض‌هایتان را به موقع پرداخت کنید، نه تنها نیازی به پرداخت جریمه (یا اسمش را بهره یا سود بگذاریم بهتر است) ندارید بلکه به مرور زمان میتوانید اعتبارتان را افزایش دهید. این افزایش اعتبار بصورت افزایش نمره کردیت خود را نشان خواهد داد و در نهایت باعث میشود اگر روزی خواستید از بانک مثلا برای خرید خانه وام بگیرید مسیر راحت تری داشته باشید. در همین راستا در نظر داشته باشید که اگر بنا به دلایل تنگنای مالی توان پرداخت کل بالانس خود را ندارید، بسته به نوع بانکی که از خدماتش استفاده میکنید، میتوانید حداقل مقدار ممکن را (بین 1 تا 3 درصد کل بالانس) به عنوان قسط اول در زمان تاریخ صورتحساب پرداخت کنید بدون اینکه یه اعتبار خود صدمه بزنید. در مورد این حداقل پرداخت بسیار دقت کنید. اگر در انتهای فُرجه پرداخت صورتحساب این حداقل را پرداخت نکنید، تاثیر مخربی روی نمره اعتبار شما خواهد داشت.
بطور کلی استفاده از کردیت کارت به سه دلیل اصلی توصیه میگردد: 1-راحتی: نیاز به حمل پول نقد ندارید 2-امنیت: تقریباً تمام کردیت کارت ها دارای گارنتی محافظت از کلاهبرداری هستند. بدین معنی که اگر خریدی انجام دهید و آنرا دریافت نکنید به راحتی میتوانید از موسسه صادر کننده کردیت کارت درخواست غرامت و بازپرداخت کنید. در مقابل وقتی از دبیت کارت خود خرج میکنید، شرایط دریافت غرامت یا برگشت پول سخت تر است و مضافاً بر آن بین زمانی که پول خرج شده تا زمانی که برگشت داده شود، عملاً پول از حساب شما خارج شده و در دسترس نیست (در مورد کردیت با اینکه پول موقتاً از بالانس کم میشود، اما به هر حال پول شما نیست و پول قرضی بانک است). 3-کمک به ساختن تاریخچه اعتباری: یکی از مهمترین موارد که در آینده به کمک شما خواهد آمد.
حالا شاید این سوال برای شما پیش آمده باشد که اصلاً چرا موسسه ای مثل بانک که هدف آن تولید درآمد و سود است باید چنین امکانی (وام مجانی و بدون بهره) در اخیار شما بگذارد؟ آنهم بدون هیچ گِرو گذاری و پشتوانه ای. اگر بخواهیم به همان سوال اول شروع مقاله برسیم شاید یهتر است بپرسیم اگر استفاده از کِردیت کارت خوب و حتی واجب است چرا بانکها و دیگر موسسات صادر کننده کِردیت کارت حتی خواروبار فروشی ها اینقدر اصرار دارند که آنرا به ما بفروشند؟ مگر میشود چیزی که برایشان سود ندارد بفروشند؟
جواب این سوال بسیار ساده است. منشأ اعتبار کِردیت کارت میتواند شرکتها، ارگانها، بانکها یا موسسات مالی/اعتباری باشند ولی مدیریت آن معمولاً توسط سیستم‌های پرداخت الکترونیک اجرا میگردد. در بسیاری از نقاط جهان شرکتهایی مانند ویزا و مستر کارت، مدیریت چنین اعتباراتی را انجام میدهند. درآمد کمپانی و شرکتهای صادر کننده کارتهای مالی اعتباری بیشتر به گردش پول و حق انتقالها یا ترانسفرهای مالی وابسته است. لذا هر چه تعداد کاربر و انتقالهای مالی و تراکنش ها بیشتر باشد شرکت مربوطه درآمد بیشتری خواهد داشت. در نتیجه، کِردیت کارت برای بانک و موسسات مدیریت کننده آن سود دارد حتی اگر شما تمام و کمال بالانس خود را آخر ماه پرداخت میکنید و بهره ای بابت جزء پرداخت نشده اعتبار خود نمیپردازید. در واقع آنها سود خود را بصورت کارمزد از مغازه یا فروشنده ای که از درگاه ویزا یا مسترکارت در مغازه یا سایت خود استفاده میکند دریافت میکنند نه از شما. البته شاید بتوانیم این طور هم به قضیه نگاه کنیم که فروشنده به نوعی هزینه کارمزد ویزا یا مستر کارت را روی قیمت خود میکشد و در نتیجه شمای مصرف کننده غیر مستقیم دارید هزینه آنرا میپردازید اما از آنجا که در بسیاری موارد شما مبلغ خرید را چه از طریق دبیت کارت بپردازید چه از طریق کردیت کارت برای شما فرقی نخواهد داشت، چه بهتر که با کردیت کارت بپردازید که هم از فرجه پرداخت آن استفاده کنید (عملاً پول خرید خود را با تاخیر بدهید) هم با پرداخت به موقع صورتحساب در انتهای دوره به اصطلاح credit history خود را بسازید.
در این راستا توجه کنید که پرداخت از کردیت کارت همیشه هم بدون هزینه مستقیم نیست. مثلاً شاید برای شما اتفاق افتاده باشد که وقتی به مغازه خواروبار فروشی کوچکی میروید، اگر میزان خرید شما کم باشد، فروشنده از شما درخواست میکند که یا با دبیت کارت بپردازید یا نقد. دلیل این امر اینست که در صورت پرداخت با کارت اعتباری مغازه دار باید درصدی به ویزا/مسترکارت بپردازد که برای مبالغ کوچک برایش به صرفه نیست. حتی این مسئله در شرکتهای بزرگ هم ممکن است دیده شود. مثلاً اگر سری به کاسکو زده باشید حتماً میدانید که هزینه خرید کاستکو را یا باید از طریق دبیت کارت بدهید یا اگر میخواهید با کردیت کارت بدهید فقط میبایست “مسترکارت” باشد. احتمالاً این به دلیل قراردادی است که مستر کارت با کاسکو دارد. به این معنی که درصد کمتری کاسکو را شارژ میکند که برای کاسکو به صرفه است. در مقابل کاسکو هم انحصار بیزینس بزرگ خود را به مستر کارت داده است. (نکته: در مورد دبیت کارت فرقی نمیکند که کارت شما آرم ویزا داشته باشد یا مستر کارت. زیرا همانطور که توضیح دادم، آرم ویزا یا مستر روی دبیت کارت فقط نشان دهنده سیستم الکترونیکی پردازش کننده تراکنش می باشد و در نهایت پول موجود در دبیت کارت همان پول نقد موجود در حساب شما است و انتقال آن آنی است)
نکته دیگری که در مورد علاقه بانکها و شرکت های اعتباری برای فروش کردیت کارت باید بدانید این است که بسیاری از این موسسات بعد از فروش تعداد قابل توجهی credit card آنها را به نوعی بسته بندی کرده و به صندوق های سرمایه گذاری میفروشند. مثلاً فرض کنید بانک الف تعداد چند هزار کردیت کارت فروخته و تعدادی از این چند هزار کردیت کارت متعلق به افرادی است که توان پرداخت کل بالانس خود را ندارند و ماه به ماه مقداری از آن بالانس را منتقل میکنندو سود آنرا به بانک پرداخت میکنند. حال بانک الف کاری که میکند این است که مثلاً میزان 100 ملیون دلار از قرض / بالانسی که مردم روی آن در حال پرداخت سود هستند را بسته بندی میکند و به عنوان یه مَحمِلِ سرمایه گذاری سود ده به یک صندوق سرمایه گذاری میفروشد. صندوق خریدار، این 100 میلیون دلار قرض(و ریسک) را بر عهده گرفته و در عوض ، بانک ماهانه سود ی که از مردم دریافت میکند را -منهای درصدی کارمزد- به شرکت سرمایه گذار منتقل میکند. با انتقال بالانس پرداخت نشده کارتهای اعتباری (و سود ماهیانه حاصله) بانک در واقع صورتحساب مالی خود را از تعهد خالی کرده و میتوانند میزان بیشتری کارت صادر کنند.
میزان و سقف اعتباری که به هر شخص داده میشود بستگی زیادی به درآمد و توان بازپرداخت و خوش حسابی وی دارد. بانکی در ازای دادن کردیت کارت چیزی از شما گرو نمیگیرد بلکه تقریباً در اکثر نقاط جهان، افراد اعتبار سنجی شده و با مشخص شدن اعتبار هر شخص، کارت اعتباریش دارای سقف اعتبار معینی خواهد بود که کمترین ریسک عدم بازپرداخت را دارد. یعنی عملاً تنها گارانتی بانک برای بازپرداخت کردیت کارت قول مردم است. به هر جهت در برخی موارد، اعتبارات شامل عدم بازپرداخت نیز خواهند بود و بانکها این ریسک را می‌دانند. به دلیل همین ریسک و عدم وجود گارانتی فیزیکی (بر خلاف وام هایی مثل مورگیج که خانه در گرو بانک خواهد بود) ، کردیت کارت ها درصد سود بالایی طلب میکنند.
چرا باید از کِردیت کارت به جای دبیت کارت استفاده کنم حتی وقتی به اندازه کافی پول در حساب بانکی ام موجود است و به پول قرضی احتیاج ندارم؟
داشتن سابقه اعتباری خوب و امتیاز کردیت بالا اهمیت بسیار زیادی دارد. در کانادا هر شخص حقیقی از ابتدای سن قانونی و درصورت تقاضا دارای کارت اعتباری با میزانی کنترل شده و محدود خواهد شد. بعد از گذشت زمان و با افزایش اطمینان بانک از مسئولیت پذیری فرد، میزان اعتبار فرد قابل افزایش میباشد. همچنین میزان مسئولیت پذیری فرد و رفتار وی برای بازپرداخت بدهی ها و صورتحساب های ماهیانه توسط شاخص هایی پیگیری میشود که نهایتاً بصورت یک عدد ( credit score ) خلاصه میشود. در کانادا شخصی که سابقه اعتباری مناسبی نداشته باشد با مشکلات متعددی مواجه خواهد شد. این مشکلات هنگام دریافت وام، اقدام جهت خرید مسکن یا خرید اتومبیل به صورت قسطی، دریافت کردیت کارت، یافتن نرخ مناسب برای بعضی بیمه‌‌ها، اجاره کردن خانه، اقدام برای بعضی مشاغل و حتی خرید خط تلفن همراه بروز میکند.
برای مثال یکی از بزرگترین مشکلاتی که تازه واردین به کانادا دارند عدم داشتن تاریخچه اعتباری در این کشور است. شاید اولین برخورد افراد تازه وارد به کانادا با این مقوله اقدام به اجاره خانه باشد. شاید برای شما تعجب انگیز باشد که حتی با داشتن پول کافی در حساب خود ، صاحبخانه ها همچنان برای دادن خانه به شما درخواست سابقه اعتباری و credit score مینمایند! و اگر نداشته باشید خانه را به شما اجاره نمیدهند. در نتیجه یکی از اولین کارهایی که کانادا انجام میدهید باید اقدام برای دریافت کارت اعتباری و شروع به استفاده از آن باشد. بسیاری از بانکها برای تازه مهاجرین برنامه های ویژه ای دارند که به آنها اجازه میدهد به راحتی کردیت کارتی با سقف یکی دو هزار دلار بگیرند و شروع به ساختن تاریخچه کردیت خود کنند.
شما به عنوان دارنده کردیت کارت میبایست با مسئولیت پذیری پیگیر فعالیت های کردیت کارت خود بوده و صورتحسابهای خود را به موقع پرداخت کنید چراکه در صورت از دست دادن اعتبار به سختی قادر به اصلاح عملکرد اعتباری خود و دریافت دوباره اعتبار خواهید بود. در کشورهای پیشرفته دنیا مثل کانادا، مصرف‌کنندگان کارت اعتباری چنین حساسیتی را به خوبی درک کرده و این اعتبار را حفظ میکنند چراکه این سیستم‌های مالی عمدتاً به هم متصل هستند، اگر فردی از یکی از این سیستم‌ها استفاده کرده باشد، در تمامی نقاط دنیا میتوان اعتبار فرد را سنجید و در شبکهٔ پولی دارای سابقه خواهد ماند. در نتیجه حتی اگر پول کافی در حساب جاری خود دارید، همچنان سعی کنید از کردیت کارت خود هم استفاده کنید تا بتوانید اعتبار بالای خود را به بانک هم نشان دهید.
در کانادا دو موسسه اصلی مسئول ثبت و به‌روزرسانی سابقه اعتباری اشخاص هستند که به آنها اصطلاحا “موسسه ثبت اعتبار” یا Credit Bureau گفته میشود. این دو موسسه عبارتند از TransUnion و Equifax. با مراجعه به وبسایت هر کدام از این دو موسسه و پرداخت مبلغی میتوانید از امتیاز و تاریخچه اعتباری خود به صورت آنلاین مطلع شوید. اکثر موسسات مالی از جمله بانکها و شرکتهای کردیت کارت، و در ضمن شرکتهای آب، برق، گاز، تلفن و اینترنت میزان بدهی و نحوه پرداخت قبض‌هایتان را به طور ماهیانه به این دو موسسه گزارش میکنند.
مسئله دیگری که استفاده از کردیت کارت رو در مقابل استفاده از دبیت کارت جذاب تر میکند امتیازاتی است که بعضی کردیت کارت ها دارند. مثلا برگشت درصدی از پول به ازای خرید ( cash back ) یا جمع کردن امتیاز در راستای خرید بلیط هواپیما و ….
سود کِردیت کارت خیلی بالا است. آیا بهتر نیست به جای استفاده از کِردیت کارت از دیگر انواع کِردیت مثل “خط اعتباری یا line of credit” استفاده کنم؟
قطعاً استفاده از اعتبار موجود در کردیت کارت به عنوان پول قرضی کار بسیار اشتباهی است و عملاً میبایست به عنوان آخرین دستاویز برای حل مشکلات مالی به آن رجوع کرد. شما میبایست تا جایی که میتوانید در طول ماه از کارت خرج کرده و آخر ماه آنرا تمام و کمال بپردازید. کردیت کارت ها به دلایلی که بالا توضیح داده شد سود بسیار بالایی دارند و تنها موقعی باید مورد استفاده گیرند که هیچ راه دیگری باقی نمانده است. در مقابل، اگر در مقطعی احتیاج به پول دارید، بهتر است از دیگر انواع وام های موجود مثل line of credit استفاده کنید. Line of Credit اغلب بوسیله بانکها و دیگر موسسات قرض دهنده به مشتریان خوش‌حساب، برای حل مشکل نقدینگی اعطا میشوند. این نوع وام/اعتبار بطور معمول بسیار بصرفه تر از دیگر ابزار اعتباری در دسترس عموم (مثل کردیت کارت) است و سود / بهره بسیار پایین تری دارد. خط اعتباری ( Line of Credit ) به دو شکل Secured line of credit و Unsecured line of credit ارائه میشود.
Secured line of credit موقعی است که در ازای آن بانک چیزی (مثلاً ملک) را گرو میگیرد
Unsecured line of credit موقعی است که بانک هیچ چیزی در گرو ندارد و صرفاً به دلیل اعتبار و اطمینان به شما اعتباری به شما اعطا میکند.
پرواضح است که بین این دو نوع، Secured ها به دلیل امنیت بالایی که برای بانک دارند سود کمتری از Unsecured از مشتری طلب خواهند کرد اما هر دو نوع به هر حال معمولاً نرخ سود کمتری از انواع credit card دارند. در نتیجه اگر شما به دلیل مشکل مالی قادر به پرداخت کل مبلغ صورتحساب کردیت کارت خود نیستید و از این ماه به ماه بعد مقداری از بالانس خود را منتقل میکنید (و بابت آن سود میدهید)، کار عاقلانه این است که Line of Credit تهیه کرده و بالانس پرداخت نشده کردیت کارت خود را با Line of Credit بدهید که جای مقروض بودن به کردیت کارت ، به لاین آو کردیت خود (که سود بسیار پایین تری دارد) مقروض باشید.
نکته: تفاوت دیگری که بین “کردیت کارت” و “لاین آو کردیت” باید در نظر داشته باشید اینست که در مورد Line of Credit به محض اینکه شما مقداری از پول موجود در آنرا خارج میکنید سود مورد مطالبه بصورت روزانه محاسبه میشود. سود محاسبه شده ای که شما باید به بانک بابت استفاده از Line of Credit پرداخت کنید به اندازه مقدار پولی که خارج کردید و تعداد روزی که خارج کرده اید است. مثلاً فرض کنید شما یک Line of Credit با بهره سالانه 5% و سقف 25000 دلار دارید. اگر 10 هزار دلار آنرا از لاین خارج کرده و بعد از مدت 20 روز برگردانید، تنها برای 20 روز و مبلغ 10 هزار دلار سود پرداخت خواهید کرد. این سود برای شرایط بالا کمتر از 28 دلار خواهد بود! در نتیجه اگرچه سود Line of Credit مثل کردیت کارت بالا نیست اما قابلیت پرداخت تا 21 روز بعد از تاریخ صورتحساب بدون سود را هم ندارد و از لحظه خروج از حساب مثل یک وام عادی سود باید پرداخت شود. در نتیجه نوجه کنید پیشنهاد پرداخت قرض کردیت کارت با Line of Credit برای آن قسمتی از بالانس کردیت کارت است که ماه به ماه پرداخت نمکنید و سود روی آن باید بپردازید. مثلا اگر کردیت کارت 15 هزار تایی دارید که 10 هزار تا از آن را خرج میکنید و 3 هزار تای آنرا در تاریخ صورتحساب میپردازید، فقط آن مبلغ 7 هزار باقی مانده را از طریق Line of Credit پرداخت کنید (چون آن 3 هزار پرداخت شده در زمان مقرر صورتحساب کردیت کارت عملاً برای شما بدون هزینه بوده است)
تعداد زیادی کِردیت کارت وجود دارد که هر کدام شرایط خاصی دارد. از کجا بفهمم کدام برای من بهتر است؟ اصلاً Master Card بهتر است یا Visa؟ کارت های پولی بهتر است یا بدون هزینه؟
سعی کنید خیلی مسئله را پیچیده نکنید. Master Card و یا Visa دو شرکت بزرگی هستند که مدیریت سیستم‌های پرداخت الکترونیک برای کردیت کارت ها را انجام میدهند و هیچ کدام به خودی خود برتری خاصی نسبت به یکدیگر ندارند. این که کدام کارت را انتخاب میکنید بستگی به نیاز شما و امتیازاتی دارد که آن کارت ارائه میدهد. از جمله برخی امتیازاتی که در هنگام انتخاب کردیت کارت به آن برخورد میکنید به موارد زیر میشود اشاره کرد:
- مورد اول: باز پرداختِ قسمتی از پولی که توسط کردیت کارت خرج میکنید بصورت نقدی ( که به آنCash Back گفته میشود). مثلاً اگر با کارتی که 1% cash back دارد به ازای هر صد دلار 1 دلار پس میگیرید. بعضی از کارت ها ممکن است چند نوع cash back را هم زمان داشته باشند. مثلاً 4% برای خرید خواروبار و 2% برای بنزین و 1% مابقی خریدها.
- مورد دوم: کارتهایی متصل به پاداشهای مسافرتی. در این نوع کارت ها به ازای هر دلار خرج کردن از کارت تعدادی امتیاز میگرید که از آنها میتوانید برای خرید بلیط هواپیما یا رزرو هتل استفاده کنید. بعضی از کارتها ممکن است امتیازاتی دیگری مثل دو بار استفاده در سال از بیزینس لانژ نیز داشته باشند.
- موارد دیگر: از دیگر امتیازی معمول متصل به کارتها میتوان به موارد زیر اشاره کرد: وجود بیمه برای اتومبیل کرایه ای، بیمه خارج از استان برای مسافرت،اتصال به برنامه های پاداش درون بانکی (مثلاً از طریق سایت بانک میتوانید از سایتهای مشخصی خرید کنید یا از امتیازات جمع شده خود برای پرداخت قبض و … استفاده کنید)
در نهایت اینکه کدام کارت را استفاده کنید بستگی به شرایط و عادت های شما دارد. اگر سالی چندین بار خودرو کرایه میکنید و بیمه ای که شرکت کرایه دهنده ارائه میکند گران است شاید مناسب است کارتی بگیرید که بیمه اتومبیل کرایه ای روی خود دارد. اگر مسافرت زیاد میروید شاید بهتر باشد از کارتهای متصل به برنامه های مسافرتی استفاده کنید. در مورد کارت های پولی (کردیت کارت هایی که هزینه سالیانه هم دارند) نگاه کنید ببینید آیا اصلاً موارد ارائه شده توسط کارت استفاده ای برای شما دارد یا نه؟ آیا اصلاً میزان خدمات/پاداشهای اضافه ارائه شده جبران هزینه سالیانه کارت را میکند یا خیر؟ مثلا کارت مجانی 1% cash backدارد ولی کارت پولی با هزینه سالیانه 120 دلار به شما 2% cash back میدهد. اگر میزان خرج ماهیانه شما 1000 دلار باشد عملاً این 120 دلار را در پایان سال جبران کرده اید. اگر بیشتر از ماهی 1000 دلار خرج میکنید سود هم میکنید.
نکته1:از جرئیات خدمات تبلیغ شده کارت خود مطلع باشید. مثلاً بیمه اتومبیل کرایه ای روی کردیت کارتها غالباً ماشین هایی با قیمتی تا سقف مشخص را پوشش میدهد و ماشین های گران شامل پوشش نمیشوند. با کردیت کارت خود لامبورگینی کرایه نکنید و به در و دیوار بزنید.
نکته2:اگرچه امتیاراتی مثل cash back بسیار جذاب هستند و غالب موارد هم به نفع شماست بجای دبیت کارت از کردیت کارت استفاده کنید تا cash back جمع کنید اما در نظر داشته باشید این مسئله همیشه هم صادق نیست. مثلاً بعضی سایت ها اگر از کردیت کارت برای پرداخت استفاده کنید مبلغی یا درصدی اضافه شارژ میکند که بسته به درصد cash back شما ممکن به صرفه باشد یا نباشد. همین مسئله رو احتمالا در بعضی خواروبار فروشی های کوچک هم مشاهده میکنید. ممکن است اگر از کردیت کارت استفاده کنید مبلغی اضافه شما رو شارژ کنند.
سوال بعدی: من از فلان بانک کِردیت کارت گرفته ام. چرا موقعی که مشکل داشتم و به شعبه رفتم من را به شماره پشت کارت ارجاع میدهند؟ انگار که کارت مال آنها نیست!!
توجه داشته باشید اگرچه بسیاری شما جهت دریافت کردیت کارت از طریق بانک اقدام کرده اید اما نهایتاً مدیریت نقل و انتقالات این کارتها توسط شرکت هایی نظیر مستر کارت یا ویزا انجام میشود. نرم افزار های موجود در سطح شعبه، دسترسی اندکی به اطلاعات کردیت کارت شما دارند و در صورت بروز مشکل نسبتاً پیچیده، کارمندان بانک نیز میبایست به شماره های مخصوص پشتیبانی کردیت کارت زنگ بزنند تا بتوانند مشکل شما رو حل کنند. البته این شماره ها نیز متاسفانه چندان سریع نیستند و کارمند بانک هم بعضاً ممکن است دقایق طولانی (حتی بیش از یک ساعت) پشت خط منظر بماند.
در نهایت با توجه به مطالب بالا مزایا و معایب استفاده از کردیت کارت را میتوان به شرح زیر خلاصه کرد:
مزایای استفاده از کِردیت کارت
- تقسیط هزینه خرید کالا
- محافظت از خرید خود با امکان بازگشت وجه
- قرض گرفتن رایگان پول
- استفاده از تخفیف روی خرید ها
- افزایش اعتبار مالی
معایب استفاده از کِردیت کارت
- خرج کردن بیش از درآمد بدون فکر کردن به عواقب آن
- پرداخت سود بالا برای بالانس پرداخت نشده
- برداشت وجه نقد ( cash advance ) بسیار گران تمام می شود
- فراموش کردن پرداخت ها می تواند به اعتبار شما لطمه بزند
به هر جهت مهترین مسائله ای که در استفاده از کردیت کارت باید همواره مد نظر داشته باشید تلاش برای محافظت و افزایش امتیاز اعتباریتان است. از آنجا که فرمول محاسبه امتیاز اعتباری بسیار پیچیده بوده و عموم از آن اطلاع ندارد، آگاهی بسیاری از افراد در این زمینه پایین بوده و نظریات و توصیه‌های فراوانی پیرامون این مطلب از آنها شنیده میشود که متأسفانه بسیاری از آنها اشتباه است. در زیر با هم نگاهی خواهیم داشت به چند نوع از رایج‌ترین سوالات، ابهامات و شایعات در زمینه Credit History یا همان سابقه اعتباری:
آیا این خوب است که هر ماه تا جای ممکن از کارت اعتباری خود خرج کنم و با پرداخت به موقع آن امتیاز خود را سریعتر افزایش دهم؟ موسسات اعتباری بطور مداوم آمار کردیت های فعال شما و میزانی که از آنها استفاده میکنید را در نظر دارند. اگر بالانس شما بطور مداوم نزدیک به میزان سقف کردیتی است که به شما داده شده این برای “موسسه ثبت اعتبار” یا Credit Bureau نشانه خیلی خوبی نیست و به مرور زمان منجر به کاهش امتیاز شما میشود. بطور کلی توصیه میشود در استفاده از سقف کردیت خود قانون 30% را رعایت کنید. یعنی سعی کنید تا 30% از سقف کردیت خود را مصرف نمایید. البته این 30% نسبت به کل سقف کردیت موجود شماست. مثلاً اگر دو کردیت کارت 4000 و 6000 دلاری دارید، 3 هزار دلار استفاده از مجموع این دو فکر خوبی است.
آیا چک کردن credit score به امتیازم لطمه میزند؟ بسته به شرایط دارد. اگر خودتان تمایل دارید از امتیاز اعتباری خود با خبر شوید میتوانید با خیال راحت این کار را انجام دهید. چک کردن امتیاز توسط خود شخص تأثیری روی امتیاز اعتباری ندارد. در عین حال در نظر داشته باشید امروزه بسیاری از بانکها امکان مشاهده credit score را در online banking خود ارائه مینمایند. اگرچه امتیاز نشان داده شده شاید صد در صد به روز و دقیق نباشد اما برای دانستن کلی وضعیتتان کاملاً کافی است. در عین حال توجه داشته باشید اگر برای گرفتن کردیت کارت، ظرف مدت کوتاهی (معمولا ۶ ماه) سراغ شرکتهای متعددی رفته و به هر کدام از آنها اجازه دهید تا امتیاز اشما را چک کنند، به امتیازتان لطمه وارد خواهد شد. این قاعده در مورد اقدام کردن برای بعضی موارد دیگر مثل وام مسکن صادق نیست، چرا که ماهیت اقدام برای این وام‌ها ایجاب میکند تا شخص به سراغ شرکتهای مختلف رفته تا بتواند وامی متناسب با شرایط خود را پیدا کند. البته این استثنا نیز زمانی درست خواهد بود که تمامی استعلام‌ها ظرف مدت کوتاهی انجام شوند.
آیا افزایش درآمد شخص، امتیاز او را بالا میبرد؟ خیر! امتیاز اعتباری ( credit score ) به رفتار شما در پرداخت به موقع قرض هایتان بر میگردد نه درآمد یا پول توی حساب بانکی تان. میلیون ها دلار هم درآمد داشته باشید، ربطی به امتیاز ندارد. البته داشتن درآمد بالا شانس شما برای گرفتن سقف بالاتر اعتبار بیشتر میکند اما امتیاز اعتبار شما تنها به پرداخت به موقع ارتباط دارد.
آیا افزایش مبلغ موجودِ در حساب بانکی امتیاز اعتباری را افزایش میدهد؟ خیر. مبلغ موجود در حساب بانکی هیچ ارتباطی به امتیاز اعتباری ندارد. اگر میلیون ها دلار هم در حسابتان باشد اما وجه صورتحساب کردیت کارتهای خود را به موقع پرداخت نکنید امتیاز شما پایین میآید.
آیا پرداخت بدهی‌ها به صورت آنی امتیاز اعتباری را افزایش میدهد؟ افزایش میدهد اما نه به سرعت و بلافاصله. اگر چه پرداخت بدهی‌ها به افزایش امتیاز اعتباری کمک زیادی می‌نماید، اما معمولا ترمیم خسارت‌های وارد شده به امتیاز به زمان طولانی و حتی در بعضی موارد چند سال زمان نیاز دارد. به عبارت دیگر اگرچه پرداخت بدهی‌ها اولین و مهمترین اقدامی است که هر شخص برای بهبود سابقه اعتباری خود میتواند انجام دهد، اما این اقدام بلافاصله اثر بخش نبوده و نتایج مطلوب آن در طول زمان به ثمر می‌نشیند.
امتناع از پرداخت بدهی تا چند سال روی سابقه اعتباری من تاثیر میگذارد؟ چنانچه شما به شرکتی که به “موسسات ثبت اعتبار” گزارش میدهد، بدهی پرداخت نشده دارید و یا بدهی شما به collection agency واگذار شده است، سابقه شما ۳ تا ۷ سال تحت تاثیر منفی قرار میگیرد (که در اکثر موارد همان ۷ سال است). پس از گذشت این زمان، عدم پرداخت شما تأثیری روی سابقه اعتباری شما نخواهد داشت.
آیا تسویه کامل کردیت کارت یا لاین-آف-کردیت و بستن آن به افزایش امتیاز اعتباری کمک میکند؟ خیر. این مورد یکی از رایج‌ترین اشتباهاتی است که افراد مرتکب میشوند. پرداخت کامل کردیت کارت یا لاین-اف-کردیت و بستن آن معمولا به جای افزایش امتیاز، آن را کاهش میدهد زیرا شما با بستن آن کردیت در واقع مجموع سقف کردیت فعال خود را کاهش داده اید. مخصوصا اگر سقف اعتبار کارت یا حسابی که آن را بستید بالا بوده و یا این کارت یا حساب قدیمی بوده باشد. توضیح: یکی از آیتم هایی که رعایت آن برای افزایش credit score توصیه میشود اینست که از تمام ظرفیت و سقف کردیت خود استفاده نکنید. مثلاً هر ماه تنها از 30% سقف کردیت کارت خود استفاده کنید. سقف مجاز credit card ها یا لاین-آف-کردیت های مختلف توسط موسسات مانیتور کننده credit در کانادا دیده شده و به کل سقف کردیت شما اضافه میگردد. حال اگر شما 2000 دلار کردیت کارت و 20000 دلار لاین آو کردیت داشته و هر ماه از 2 هزار تای کل این مجموعه استفاده کنید، مثل اینست که از 10% از سقف کل کردیتان استفاده کنید که نکته مثبتی برای افزایش امتیاز کردیت شماست. بر این اساس هر گاه به شما پیشنهاد باز کردن حساب اعتباری شد، قبل از اقدام کردن، در مورد آن به خوبی فکر کنید. در ضمن توجه داشته باشید که حساب بانکی chequing یا saving با حساب اعتباری تفاوت دارند. شما میتوانید حساب بانکی خود را هر زمان که اراده کنید بدون تاثیر منفی روی امتیاز اعتباری ببندید.
آیا داشتن کردیت کارتهای متعدد، امتیاز اعتباری من را کاهش میدهد؟ خیر! فرقی نمیکند شما ۳ کارت اعتباری دارید و یا ۳۰ تا. مطلبی که اهمیت دارد این است که چه مبلغی از اعتبارتان را استفاده کرده‌اید (بدهی) و آیا صورتحسابهای خود را به موقع میپردازید.
آیا خرید اتومبیل یا اجناس به صورت finance و یا lease کردن خودرو روی امتیاز اعتباری تاثیر دارد؟ خرید اجناس به صورت finance در واقع نوعی وام یا بدهی محسوب میشود. هر چه مجموع مقدار وام‌های شخص (یا بدهی او) بیشتر باشد ریسک او بیشتر شده و در نتیجه امتیاز اعتباری وی بیشتر کاهش می‌یابد.
آیا داشتن لاین-اف-کردیت امتیاز اعتباری را کاهش میدهد؟ لاین-اف-کردیت بسته به شکلی که از آن استفاده میکنید میتواند هم باعث افزایش امتیاز شود هم کاهش آن. چنانچه شخص همه اعتبار موجود در لاین-اف-کردیت خود را مصرف کند (بدهکار شود) امتیاز وی کاهش می‌یابد. در حالی که اگر لاین-اف-کردیت شخص به مقدار کمی مصرف شده باشد و یا دست نخورده باقی بماند تاثیر حتی ممکن است مثبت باشد.
آیا بهتر نیست شخص قبض کردیت کارت خود را به طور کامل پرداخت نکند و در عوض فقط حداقل پرداخت آن را بپردازد تا امتیاز او به مرور زمان افزایش یابد؟ خیر. اگر بالانس شما بطور مداوم نزدیک به میزان سقف کردیتی است که به شما داده شده این برای “موسسه ثبت اعتبار” یا Credit Bureau نشانه خیلی خوبی نیست و به مرور زمان منجر به کاهش امتیاز شما میشود. در همین راستا فراموش نکنید شما مداوم در حال پرداخت بهره کلان به شرکت صادر کننده کردیت کارت خواهید بود! به عنوان یک قاعده کلی، تا جایی که میتوانید بالانس کردیت کارت خود را در انتهای دوره بطور کامل پرداخت کنید.
از چه سنی میتوان برای کردیت کارت اقدام کرد؟ باید به سن قانونی رسیده باشید. سن قانونی برای این منظور در بعضی استانهای کانادا 18 سال و بعضی دیگر 19 سال است.
Secured Credit Card چیست؟ کارتهای اعتباری که اصطلاحا Secured نامیده می شود برای کسانی است که قبلا در کانادا سابقه اعتباری ندارند یا به هر جهت بانک حاضر نیست به آنها کارت اعتباری بدهد. در اینگونه کارتها، بانک عملاً مقداری پول را در حساب فرد بلوکه کرده و معادل آن کردیت کارت میدهد. یعنی پول خودتان را بلوکه میکند و به اندازه همان مقدار پول به شما کردیت کارت میدهد. سوال اینجاست که چرا اصلاً یک چنین چیزی وجود دارد و شما چرا باید پول خودتان را به خودتان قرض دهید؟! جواب: درصورتیکه به هر دلیلی نمیتوانید از بانک کردیت کارت دریافت کنید، گرفتن Secured Credit Card توصیه میگردد زیرا با استفاده از آن میتوانید شروع به ساختن سابقه اعتباری کنید و در نهایت بعد از مدت زمانی کردیت کارت واقعی گرفته و Secured Credit Card خود را باطل کنید.
اصطلاحات مربوط به کردیت کارت و صورتحساب:
بالانس (Balance) یا طراز حساب (Outstanding Balance): در مورد کردیت کارت بالانس به معنای میزان بدهی شما به بانک است. اگر بالانس شما 800 دلار است یعنی 800 دلار از کردیت خود را مصرف کرده و 800 دلار به بانک بدهکارید. همواره سعی کنید در انتهای هر دوره صورتحساب کل بدهی خود ( full balance ) به بانک را پرداخت کنید.
دریافت پول نقد از کردیت کارت یا همان Cash Advance: برداشت پول نقد از کارت اعتباری (درمقابل خرید کالا از مغازه و سایت و …). خیلی از کارتهای اعتباری به شما اجازه می دهند به جای اینکه با استفاده از کارت از جایی کالا خرید کنید، به بانک یا دستگاه خودپرداز مراجعه کرده و پول نقد دریافت کنید. اگر این کار را انجام دهید، به محض دریافت پول باید بهره آن را نیز بپردازید که معمولاً از بهره معمول کارت هم بیشتر است (منظور از بهره معمول اینجا بهره پرداختی برای بالانسی است که در زمان صورتحساب پرداخت نشده و به دوره بعدی صورتحساب انتقال میابد). به عبارت دیگر Grace Period شامل حال Cash Advance نمی شود.
انتقال بالانس کردیت یا Balance Transfer: معنی آن انتقال مانده حساب (بدهی کردیت کارت) به کارت جدید است و بیشتر به عنوان ترفند بازاریابی برای جذب مشتری استفاده میشود. این اصطلاح را وقتی به کار می برند که بدهی تان را از یک کارت اعتباری به یک کارت دیگر منتقل می کنید. بعضی مواقع، وقتی یک کارت جدید از بانک جدید می گیرید، این امکان را به شما می دهند که برای مدتی بدهی بقیه کارتهایتان را به کارت جدید منتقل کنید و در مقابل بهره بسیار کمی بپردازید. مثلاً کارتی دارید که 3000 دلار بدهی آنرا ماه به ماه منتقل میکنید و سود 22% روی آن میپردازید. بانک جدید این امکان را به شما میدهد که این 3 هزار دلار بدهی را به کارت جدید صادره آن بانک منتقل کنید و در عوض برای 10 ماه تنها 3% سود برای این بالانس پرداخت کنید. این تخفیف معمولاً فقط شامل همان بالانسی میشود که از کارت قبلی منتقل میکنید و هرگونه بالانس اضافه بر میزان قدیمی شامل مقدار نرمال بهره میشود. این امکان همیشه برای همه وجود ندارد. اگر بالانس کردیت کارت خود را ماه به ماه منتقل میکنید و روی آن سود میپردازید، فکر بدی نیست که به موسسات دیگر مراجعه کنید و ببینید آیا پروموشنی از نوع انتقال بالانس موجود دارند یا خیر.
کارت اضافی یا Additional Card: غالباً می توانید در کنار کارت خودتان یک کارت هم با همان شماره برای نزدیکانتان (مثلا همسرتان) بگیرید و هر دو از یک کارت استفاده کنید. این امر کمک میکند که از یک کردیت کارت برای کلیه خرج های خود استفاده کنید. یکی از کاربردهای آن برای موقعی است که مثلا همسرتان بنا به دلایلی نمیتواند کارت اعتباری دریافت کند. نکته ای که باید به آن توجه کنید اینست که هر دو کارت از یک سقف اعتباری استفاده می کنند و بنابراین باید حواستان به خرج کردنتان باشد. نکته دوم اینکه بعضی شرکتها بابت کارت اضافی مبلغی جداگانه از شما دریافت می کنند. نکته سوم اینکه فرد دومی که از این کارت استفاده میکند ممکن است هیچ نوع اعتباری بدین وسیله کسب نکند.
هزینه سالیانه یا Annual Fee: مبلغی است که بابت داشتن کارت اعتباری پرداخت میکنید. این مبلغ سالیانه دریافت میشود. خیلی از کارتهای اعتباری بدون هزینه ( No Annual Fee ) هستند یعنی مبلغی به واسطه داشتن آنها پرداخت نمی کنید؛ ولی بعضی از کارتها مبالغ زیادی از شما دریافت می کنند. کارتهای هزینه دار معمولاً دارای فواید خواصی هستند. مثلاً بیمه ماشین یا cash back بیشتر از کارتهای مجانی. برای گرفتن بعضی از این کارتهای هزینه دار، شرایط خاصی باید وجود داشته باشد. مثلاً درآمد شخص باید بیش از مقدار خاصی دلار باشد.
مهلت/فُرجه پرداخت Grace Period: این اصطلاح به دوره زمانی اشاره می کند که فرصت دارید بدون پرداخت جریمه و یا بهره ، بدهی تان را بپردازید. در حقیقت این دوره فاصله زمانی بین صدور صورت حساب Statement و موعد پرداخت Due Date است. این دوره معمولاً 21 روز است. یعنی شما 21 روز از تاریخ صدور صورتحساب فرصت دارید آنرا پرداخت کنید وگرنه برای مبلغ پرداخت نشده قرض محسوب شده و باید بهره بپردازید.
حداقل پرداخت یا Minimum Payment Due: به معنی حداقل مبلغی است که باید از بدهی کردیت کارتتان بپردازید. این حداقل معمولاً 3% کل بدهی تان میباشد. برای مثال اگر کل بدهی تان در زمان صدور صورتحساب 2000 دلار است این مبلغ 60 دلار خواهد بود. پرداخت این مبلغ در موعد مقرر واجب است. در صورت عدم پرداخت روی امتیاز کردیت شما اثر بد میگذارد.
Due Date: همان مهلت پرداخت صورتحساب. این اصطلاح به تاریخی اشاره میکند که اگر تا آن تاریخ بدهی تان را پرداخت نکنید مشمول بهره می شود. Due Date معمولاً 21 روز بعد از تاریخ صدور صورتحساب است.
سقف اعتبار ( Credit Limit ): حداکثر اعتبار در دسترس برای دوره صورتحساب میباشد. میزان سقف اعتباری کردیت کارت ها با توجه به عملکرد آن ها هر شش ماه یکبار قابل ارتقا است. هر چه در طول ماه از کردیت کارت خود خرج کنید به همان میزان از اعتبار موجود Available Credit کم میشود تا لحظه ای که مجموع خرج های شما به سقف اعتبار شما برسد. در این لحظه اعتبار موجود شما به صفر میرسد و برای اینکه دوباره بتوانید از کردیت کارت استفاده کنید باید به کردیت کارت خود پرداخت انجام دهید.
نکته: اگر سقف کردیت شما به هر دلیل کم است و ترجیح شما اینست که تا جای ممکن از کردیتان استفاده کنید تا با ساختن تاریخچه خوب بتوانید هر چه سریعتر سقف اعتباری خود را افزایش دهید، میتوانید با پرداخت کردیت کارت خود در میانه دوره مجدد شروع به استفاده از آن کنید. حتی اگر مثلاً کردیت کارت 1000 دلاری دارید که 500 تای آنرا مصرف کرده اید (یعنی 500 دلار از سقف باقی مانده) اما میخواهید با آن بلیط 2000 دلاری هواپیما بخرید، میتوانید به راحتی با واریز 1500 دلار به کردیت کارت سقف خود را 2000 دلار کنید (500 دلار سقف اعتباری است که باقی مانده که بعلاوه 1500 دلار واریزی شما میشود 2000 دلار. اگر بلافاصله بعد از این واریز به بالانس حساب خود نگاه کنید خواهید دید بالانس شما منفی هزار دلار نشان داده میشود. بالانس منفی در صورتحساب کردیت کارت نشان دهنده طلب کاری شماست. در نتیجه 1000 دلار سقف آزاد بعلاوه 1000 دلار طلب از کردیت کارت مساوی 2000 دلار میشود).
اعتبار موجود (Available Credit ): این مبلغ نشان دهنده میزان اعتباری است که هنوز در کارت موجود است و شخص صاحب حساب بانکی می تواند از آن استفاده کند. به دلیل این که تراکنش های پولی در سیستم بانکی در همان لحظه اعمال نمی شوند و گاهی اندک زمانی تا ثبت آنها زمان لازم است ممکن است مبلغ موجودی که حساب بانکی شما در وب سایت یا اپلیکیشن های موبایل نشان می دهد بیشتر از میزان واقعی باقیمانده اعتبار قابل استفاده باشد. اعتبار موجود حداکثر به اندازه سقف اعتباری کارتتان است مگر اینکه به کارتتان اضافه پرداخت داشته باشید.
بسیار عالی و کامل